Ontslagen op staande voet: de rechtszaak Rogier Louwen - Erasmus MC
update 25 september 2024 LOWI doet uitspraak https://lowi.nl/advies-2024-11/
ADVIESHet Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit:
I. Verklaart het verzoek gegrond;
II. Adviseert de Raad van Bestuur:a. definitief te oordelen dat klachtonderdeel 4 gegrond is en hierbij te verduidelijken dat Verzoeker norm 23 heeft geschonden en dat dit kwalificeert als een lichte tekortkoming maar niet als een schending van de wetenschappelijke integriteit;
b. definitief te oordelen dat klachtonderdelen 1, 2, 3 en 5 ongegrond zijn;
c. om het voorlopig oordeel over terugtrekking van de manuscripten en verwijdering van de manuscripten uit de onderzoekdatabase te heroverwegen.
update 6 juli 2023: de rechter handhaafde het ontslag én veroordeelde Erasmus MC in het betalen van een vergoeding aan Louwen. Dit vonnis was uitvoerbaar bij voorraad en zowel Erasmus and Louwen gingen niet in beroep tegen de uitspraak. Erasmus bleef echter in gebreke waarna er in opdracht van Louwen beslag werd gelegd op de bankrekeningen van Erasmus MC, door de deurwaarder. Begin juli wordt bekend dat Erasmus MC alsnog uitvoering zal geven aan het vonnis en de vergoeding aan Louwen zal betalen. Louwen: “De beslaglegging heeft effect gehad. Erasmus MC zal het bedrag betalen zoals opgelegd door de rechter. Allereerst wil ik daarom DAS bedanken voor de juridische ondersteuning, maar ook de EMC collega's die me niet hebben laten vallen en waarmee ik contact heb behouden. Hopelijk wordt het mogelijk om met jullie in de toekomst weer samen te werken. Dank ook aan alle nieuwe vrienden, die me in deze periode advies hebben gegeven en vooral hebben gesteund. Ik hoop vooral dat dit hoofdstuk nu gesloten kan worden. Mijn gezin en ik willen nu vooral even rust, na een aantal onzekere en stressvolle jaren”.
Microbioloog Rogier Louwen werkte als wetenschapper tweeëntwintig jaar lang bij het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam. In de Coronatijd verslechterde die relatie nadat hij een journal-club presentatie gaf over de risico’s van de vaccins en zijn eigen vaccinatie status werd gelekt door de arbodienst naar een van de OMT leden. Rogier kwam daarna liever niet dan wel op gesprek met zijn werkgever. Hij leidde in die tijd een Europees onderzoek naar de kwaliteit en bruikbaarheid van de PCR test en gaf daarover een presentatie in de Potkaars podcast.
Bovenstaande is een opsomming van wat vooraf ging aan het ontslag op staande voet van Rogier Louwen door zijn werkgever een maand later. Hij vocht de rechtmatigheid van dat ontslag aan in een rechtszaak die diende op 23 november 2022.
Met Potkaars verzocht ik de rechtbank om deze zitting te mogen filmen, maar de procespartij van Erasmus gaf geen toestemming. Ik was in de zittingszaal en maakte dit verslag op basis van aantekeningen.
Ontslag op staande voet is een erg zware maatregel. Je loon stopt meteen, je hebt geen recht op WW en een werkgever kan geld terugeisen. Als geldige reden voor ontslag op staande voet gelden ernstige misdragingen op het werk zoals bijvoorbeeld stelen, fraude of werkweigering zonder geldige reden. Ontslag op staande voet moet onverwijld worden medegedeeld aan de werknemer.
De presentatie over het onderzoek naar de PCR test zoals Rogier die in Potkaars gaf op vrijdagavond 20 mei 2022, was onderdeel van de Waarschijnlijk Waargebeurd show. Dit is een voorstelling voor publiek waarin muziek, theater en het gesproken woord een bepaald thema bespreken. In deze aflevering was Peter Borger, co-auteur op het PCR onderzoek van Louwen, de hoofdgast.
Rogier vroeg vooraf of er bezwaar was tegen zijn deelname aan deze opnamen en legde –toen dat er niet was- achteraf zijn aldus gefilmde bijdrage voor aan de communicatieafdeling van Erasmus MC. Die adviseerde hem het niet uit te laten brengen omdat ze er “eigenlijk vanuit Erasmus MC niet graag mee worden geassocieerd”.
Op 17 juni werd door Sanne Voogd, ook co-auteur op datzelfde paper een vergelijkbare presentatie over dit onderzoek gegeven. Ze werd er daarna niet op teruggefloten. Meten met twee maten? Ik vroeg toestemming er bij te mogen zijn als journalist om er verslag van te doen. Dat werd mij niet toegestaan: “Helaas hebben wij besloten geen externe pers toe te laten bij ons demonstratie evenement morgen. I.v.m. het gelimiteerde consent gaan we gebruik maken van onze eigen disseminatie kanalen”.
Op 7 oktober was Rogier opnieuw te gast in de Waarschijnlijk Waargebeurd show en vertelde hij wat hem is overkomen in zijn arbeidsrelatie, sinds de vorige opnamen. Ook is er dan een artikel in de Andere Krant (van 15 oktober) over zijn verhaal. Dat kan je hier terugzien: https://potkaars.nl/blog/2022/10/15/rogier-louwen-ontslag-op-staande-voet-na-kritiek-op-vaccinaties-en-een-gesprek-in-potkaars
Het is op verzoek van Rogier dat ik zijn bijdrage in mei nog steeds niet heb gepubliceerd. Desondanks werd deze in de rechtszitting meerdere malen genoemd als een van de ontslaggronden. De show met Peter Borger –dus zonder de presentatie van Rogier- kan je hier terugzien: https://waarschijnlijkwaargebeurd.nl/afleveringen/show-3-peter-borger-evolutietheorie-en-de-corona-pcr-test
Verslag Rechtszaak:
Het is woensdag 23 november 2022, half twee, de rechtszaak aangespannen door Rogier over het ontslag op staande voet begint. In de zaal linksvoor zitten drie mensen van Erasmus en hun advocaat. Rechts zit Rogier naast zijn advocaat. Voor hen zit de rechter met zijn griffier.
In de zaal zitten zes belangstellenden, waaronder ik.
De rechter begint met vaststellen dat de vordering van de advocaat van Rogier onduidelijk is: “u heeft het verrassend geformuleerd, want zo kan ik het ontslag op staande voet niet vernietigen”. Eigenlijk zegt hij ‘wat wil je nou?’ Meteen wordt me duidelijk: dit is een ervaren rechter die alles al eens heeft gezien en ook heeft zien foutgaan. Rogiers advocaat zegt dat hij de vordering niet zelf had geschreven en dat hij de eis aanpast.
Er worden een aantal mogelijke getuigen genoemd waaronder Sanne Voogd van die presentatie op 17 juni. Ze was namens Rogier opgeroepen, maar is niet verschenen. Wel zijn er twee andere mensen vanuit Erasmus MC aanwezig.
Rogiers advocaat betoogt dat wetenschappers zouden zijn geïntimideerd en refereert aan de spelregels van academische vrijheid. Niet alle publieke uitingen van wetenschappers vallen onder die academische vrijheid. Buiten hun vakgebied vallen uitingen onder de vrijheid van meningsuiting. De advocaat haalt het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) aan, maar noemt het consequent verkeerd om: ERVM. Knullig, net als die eis in het begin. De advocaat van Erasmus MC zou hem daar later op corrigeren.
De advocaat stelt dat Louwen onder druk is gezet om te nuanceren en co auteurs om zich terug te trekken en als klap op de vuurpijl heeft Erasmus MC Louwen ook nog ontslagen op staande voet. Maar deze arbeidsrechtelijke stappen zijn een inmenging in de vrijheid van meningsuiting. Hij refereert aan jurisprudentie, waarin de Hoge Raad oordeelde dat artikel 10 EVRM -dat toeziet op de vrijheid van meningsuiting- publicatie van een onwelgevallig boek ook niet als ontslaggrond heeft toegestaan.
Artikelen over mensenrechten zoals in het EVRM zijn er als eerste om je te beschermen tegen de overheid; ze hebben zoals dat heet een verticale werking. Het conflict tussen Louwen en Erasmus is een horizontaal conflict; dus niet met een overheid maar tussen twee private partijen. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens stelde eerder dat er een positieve verplichting kan rusten op een overheid, een verdragsstaat, om het recht op vrijheid van meningsuiting te beschermen. Om een horizontaal conflict te verticaliseren dus eigenlijk.
Louwen is concreet ontslagen op een paar punten. Een daarvan is dat hij niet was verschenen op een bespreking op dinsdagmiddag 21 juni, terwijl werkgever een dag eerder in de uitnodiging gezegd had dat niet verschijnen arbeidsrechtelijke consequenties kon hebben. Hij was in de periode daarvoor ziek geweest en net die maandag weer aan de slag gegaan. Maandagmiddag werd hij via Email uitgenodigd voor dat overleg dinsdagmiddag. Hij las die mail dinsdagochtend en besloot dat dit voor hem te kort dag was. In de rechtszaak betoogde Louwen dat hij ook niet zou zijn gegaan omdat hij dacht dat het een zienswijze gesprek zou zijn, over nieuwe wetenschappelijke studie.
Erasmus MC toont een overzicht van eerdere overleg momenten waarop Louwen ook niet was verschenen. Wat dan bij mij ontstaat is het beeld van een wetenschapper die het conflict liever mijdt. Een conflict dat kennelijk is ontstaan na zijn journal-club over vaccin bijwerkingen en na het lekken van zijn eigen vaccinatiestatus door de arbo dienst.
Dan wordt voor het eerst Rogiers bijdrage in Potkaars genoemd in het kader van een mediation traject, dat Erasmus MC zou hebben tegen gehouden. Ik had het eigenlijk moeten turven, maar mijn podcast is in het verloop van de zitting misschien wel twintig keer genoemd. Wat raar is, omdat ik de bewuste presentatie van Louwen nooit heb gepubliceerd. Hoe kan een niet gepubliceerde presentatie nou aanleiding zijn voor een ontslag op staande voet? Maar dat wordt ter zitting allemaal niet gezegd en ik mag niks zeggen want ik ben publiek.
De advocaat van Rogier gaat verder. Co auteurs zouden zijn geïnstrueerd hun werk op het onderzoek van Rogier te beëindigen en Louwen zelf kan –volgens Erasmus MC- vanwege het ontslag op staande voet, dit onderzoek nu niet meer publiceren. De indruk ontstaat dat het ontslag is ingezet om een wetenschappelijke publicatie tegen te houden.
In de rechtszaal wordt dan uitgelegd dat het conflict tussen Erasmus MC en Rogier begon na zijn presentatie in de journal-club, november 2021. Collega Nouwen gaf daarop een fel negatieve reactie. Hij verbood Rogier nog verder onderwijs te geven. Maar Nouwen is geen leidinggevende en Rogiers leidinggevende heeft dat niet overgenomen.
Rogiers advocaat gaat verder. Werkgever beschikte al weken over de gronden die werden aangevoerd tot ontslag op staande voet. Het ontslagbesluit is daarmee kennelijk niet onverwijld aan Rogier kenbaar gemaakt zoals dat hoort, maar Rogier is sindsdien wel verstoken van inkomen of uitkering en daarom wordt om een voorlopige voorziening gevraagd. Zijn naam is beschadigd. En Erasmus MC doet er nog een schepje bovenop: Marion Koopmans zou een stuk aan het juridisch dossier hebben toegevoegd, maar datum en auteur van dat stuk zijn onbekend. In dat stuk wordt Louwen verder gediskwalificeerd [red. de Naam van Koopmans is genoemd tijdens de zitting, al stond er kennelijk geen naam onder het bewuste stuk. In de zitting wordt niet duidelijk waarom dit stuk in het dossier is gevoegd, waarom het van haar hand zou zijn en wat er in staat].
Erasmus MC heeft geen verslagen van beoordelingsgesprekken bijgevoegd, maar hij zou slecht functioneren. Het meest recente beoordelingsgesprek was uit 2016 en in die tijd werd hem een gratificatie voor zijn uitstekende functioneren toegezegd.
Erasmus MC zou stellen dat Rogier zich lasterlijk grof en beledigend zou hebben uitgelaten en bedreigend materiaal op internet zou hebben geplaatst, maar niet duidelijk wordt welke publicaties worden bedoeld. Rogier betwist dat hij zich negatief heeft uitgelaten, ook niet over Koopmans. Hij is bereid en in staat -zonder dat er op hem een bewijslast rust- zijn medeonderzoekers Menno Valk en Sanne Voogd als getuigen te laten horen. Erasmus MC zou later in de zitting zeggen die getuigenverhoren niet nodig te vinden.
Na het betoog door de advocaat van Rogier dat zo’n half uur duurde komt hij zelf aan het woord: “22 jaar lang heb ik mijn ziel en zaligheid gestoken in Erasmus MC. Ik ben ze zeer erkentelijk voor de kansen die ik kreeg. Ik heb een stapel papieren liggen die mijn functioneren onderbouwen, studenten die ik begeleidde warend lovend. Mijn studenten wonnen prijzen”.
Hij huilt.
“Er is mij in 2016 een gratificatie beloofd, maar die werd niet toegekend. Nog tijdens het geschil dat ontstond heb ik twee artikelen gepubliceerd in Nature. Als je dat doet als wetenschapper, dan hoor je in de top 5% in de wereld”.
“Als afdeling hebben we gezellig ook informeel met elkaar samen gewerkt. Dit maakt het voor mij zwaar dit ontslag te verwerken. Dit is een rouwproces”.
Rogier bedankt z’n collega’s voor hun steun na dat ontslag. Hij zegt: “ik kan niet bevatten dat ik zo kil en koud aan de kant wordt gezet”.
Hij vertelt over het onderzoek naar de PCR test: “In dat Stamina onderzoek zat sarscov2 niet eens, we moesten dat doen van de EU. En na een datalek over mijn vaccinatiestatus kreeg ik een voor mij intimiderend gesprek. Ik was toen bang dat ik ontslagen zou worden. Kritiek op het coronabeleid was uit den boze.”
Aan Sanne [red. Sanne Voogd, mede onderzoekster] zou zijn gezegd: “als je niet van het artikel af gaat, kom je de komende tien jaar niet aan de slag bij Erasmus MC”. “Na mijn ontslag heb ik Sanne huilend aan de telefoon gehad, over de druk die op haar is gelegd”.
Rogier heeft dan zo’n tien minuten gesproken en de zitting is een klein uur bezig, als de advocaat namens Erasmus MC (EMC) het woord krijgt.
EMC: Louwen zou goedkeuring op een nieuw onderzoeksproject niet goed hebben ingediend. EMC zou volgens Louwen aan een vorm van censuur doen en hem verbieden deel te nemen aan een interview bij Potkaars, maar dat is niet het verhaal: “Het specifieke verwijt is dat hij naast het interview, ook een presentatie van Stamina [red. https://stamina-project.eu/] noemt. Daarin noemt hij de naam van der Spek, die daarvoor geen toestemming heeft gegeven”.
Die naam herken ik van die niet gepubliceerde presentatie die Louwen in het voorjaar gaf in Potkaars. EMC had namelijk samen met het project Stamina -onder vlag van het EU Horizon 2020 programma- een video presentatie gemaakt van 80 seconden over de CRISPR diagnostic tool. Dat was onderdeel van het PCR test onderzoek van Rogier en daarom toonde hij dat filmpje als onderdeel van zijn presentatie. Het was een soort promo filmpje dat volgens Rogier op dat moment openbaar gepubliceerd stond. In de titel van het filmpje stond in beeld -naast de naam van Rogier Louwen- onder andere ook die van Van der Spek.
De advocaat van Erasmus MC betoogt verder: Louwen beroept zich op een rapport dat op een groot aantal punten nog niet in peer review is en dat mag niet. Het rapport zou ook een zeer groot aantal gebreken hebben. Louwen wil dus naar buiten treden met conclusies van een rapport dat niet gevalideerd is en hij doet voorkomen dat Van Der Spek achter de conclusies staat. Maar tegenover de vrijheid van meningsuiting van Louwen staat de vrijheid van meningsuiting van de ander, aldus de advocaat.
Wat is dat nou voor verweer? Van Der Spek is toch niet gehinderd in zijn vrijheid van meningsuiting? Of bedoelt de advocaat wellicht EVRM artikel 8 dat toeziet op persoonlijke levenssfeer? Hij kent de afkorting EVRM, maar niet de inhoud van het verdrag? Ik vraag me tijdens die rechtszaak af hoe het overleg met Van Der Spek gegaan zou kunnen zijn? Zijn naam zit in een promotiefilmpje van Erasmus MC, maar pas nadat Rogier het filmpje laat zien in een presentatie die hij geeft voor Potkaars, wordt dat ineens een probleem? Welk bezwaar heeft Van Der Spek nu precies, of heeft Erasmus MC in hem iemand gevonden als bezwaar tegen Rogier?
De advocaat stelt meer zaken over de presentatie in Potkaars die niet kloppen. Rogier zou hebben voorgedaan dat het onderzoek vaststaand is. Dat is niet zo, maar wat wel is gezegd kan de rechter niet verifiëren omdat ik die bewuste presentatie niet heb gepubliceerd. Dit wordt in de zitting allemaal niet gezegd. Ik zie dat er gelogen wordt door Erasmus MC over een productie die ik heb gemaakt en ik kan me er niet tegen verweren omdat ik in het publiek zit. Wat zou ik graag willen dat de rechter inzage vraagt in die bewuste presentatie. Hij vraagt het niet.
De advocaat van Erasmus MC stelt dat niet zij druk op de co auteurs hebben gelegd, maar dat Louwen druk heeft gelegd op co auteurs om zich niet terug te trekken. Maar Louwen heeft geen verticale relatie met zijn co auteurs. Hoe kan dat dan relevant zijn in een rechtszaak? Het is de werkgever die een verticale relatie heeft met werknemers. De werkgever heeft de macht je te ontslaan bijvoorbeeld. Heel anders is het tussen onderzoekers, die hebben met elkaar een horizontale relatie. Ik meen dat de rechter dit alles aanhoort en ziet voor wat het is. Hij heeft dit allemaal al vaker gezien en lijkt in zijn gedrag, zijn manier van vragen stellen, aan te sturen op mediation. Tegen het einde van de rechtszaak zou hij zeggen: “er is maar één uitkomst van dit geschil en dat is dat jullie beiden een ontbinding arbeidsovereenkomst vinden die voor beide partijen acceptabel is. Het enige andere scenario is dat we nog jaren en jaren gaan procederen en nooit tot een oplossing komen”.
De advocaat van Erasmus MC vervolgt. Hij stelt dat co auteurs verklaren dat ze niet onder druk zijn gezet door Erasmus MC en dat Van Der Spek verklaart dat hij ook niet achter het onderzoek staat. Hoe die verklaringen zijn vergaard wordt niet duidelijk. Gezien de verticale machtsrelatie van Erasmus MC met haar medewerkers, geeft dat te denken. Welke spelletjes worden hier gespeeld?
Het bezwaar tegen de studie naar de PCR test is niet alleen dat het –volgens Erasmus MC- ondeugdelijk is uitgevoerd, maar dat het eerst langs een patentbureau moet. En ook dat de gebruikte samples niet op de juiste manier zouden zijn verkregen.
Rogier legde me eerder uit hoe dat ging: op verzoek van de EU is in de coronatijd gevraagd aan lopende onderzoeken om aanpassingen te doen, opdat ze konden bijdragen aan een oplossing van de crisis. Louwen stelde als hoofdonderzoeker daarop voor om zijn lopende onderzoek naar sneltesten aan te passen en er de Corona PCR test in te betrekken. Die aanpassing werd door de EU goedgekeurd. Maar om de effectiviteit van de PCR test te kunnen onderzoeken heb je wel samples nodig; monsters van mensen die zijn getest. Hij kreeg ze niet van de afdeling virologie van Erasmus MC, wel van een derde partij. Die samples mocht Rogier gebruiken in het onderzoek, en zo geschiedde.
In de rechtszaak over het ontslag wordt het inzetten van die monsters aangehaald. Louwen zou verkeerd hebben gehandeld, door die door derden beschikbaar gestelde samples in te zetten voor een doel waar ze niet voor bedoeld zijn. Opnieuw wordt Potkaars erbij gehaald. Ik zou een interview hebben getoond dat evident onzorgvuldig handelen legitimeert. De feitelijke gang van zaken was echter dat Louwen die bewuste presentatie vooraf en achteraf aan de afdeling communicatie van EMC voorlegde en mij sindsdien vraagt om nog niet te publiceren.
De advocaat van Erasmus MC haalt Peter Borger aan, die het interview op twitter aankondigde. En zo volgt in de rechtszaal een opsomming van zaken die voor het ontslag op staande voet niet een relevantie lijken te hebben. De kern van de reden voor ontslag op staande voet lijkt te zijn het niet verschijnen op een gesprek 21 juni waarvoor hij de middag ervoor is uitgenodigd. Een gesprek dat steeds meer begint te lijken op een voorgenomen ontslag gesprek.
Het pleidooi van Erasmus MC is dan klaar en Rogier reageert: “men wil je persoonlijk en wetenschappelijk kapot maken. Voor mijn gevoel zit ik in een soort moeras samen met een aantal co auteurs”.
15 oktober 2022 wordt aangehaald. Op die dag verschijnt er een artikel in de Andere Krant en er komt er een nieuwe Waarschijnlijk Waargebeurd show online, waarin Rogier vertelt over wat hem is overkomen sinds de vorige keer dat hij te gast was. Mijn naam -Rico Brouwer- wordt genoemd in de rechtszaal en er wordt beweerd dat Erasmus MC wordt zwartgemaakt. Wat ik niet begrijp wanneer dit zo wordt besproken, is de relevantie. Het gaat hier om de rechtmatigheid van een ontslag op staande voet dat maanden eerder gebeurde maar de rechter grijpt niet in. Je ziet hem denken: het is ondenkbaar dat Louwen ooit nog kan terugkeren binnen Erasmus MC.
We zijn dan bijna twee uur bezig en de rechter vat samen: “in de kern is dit een druppelzaak. Als de druppel overtuigend is, kan je de voorgaande dingen meewegen. Ik kom tot de druppel die is gelegen in het niet verschijnen op gesprek op 21 juni”.
De rechter vraagt: “waar ik nou nieuwsgierig naar ben, is die uitnodiging aan Louwen -om na dat Potkaars interview met elkaar te spreken-. Is die uitnodiging een mondelinge of schriftelijke geweest?”
Louwen betoogde eerder dat die uitnodiging er niet is geweest. De mensen van Erasmus MC die in de zaal zitten en de advocaat zoeken door hun stukken en nu oogt voor het eerst in de zitting Rogier ontspannen; hij weet dat hij nooit is uitgenodigd voor een gesprek over dat Potkaars interview.
Erasmus MC: stelt dat het schriftelijk is gedaan
Rechter: ik kon het niet vinden
Erasmus MC: gaat zoeken, kunnen het ook niet vinden
Rechter: het is best wel relevant eigenlijk. Wat stond daar nou in?
Mevrouw op de tribune heeft de uitnodiging gevonden: 20 juni om 15.50 uur
Louwen zegt dat hij die mail pas zag de volgende dag om 10 uur en dat hij meteen reageerde.
Rechter: ik heb in de stukken niet kunnen terugvinden waar die mediation dan over zou gaan?
Erasmus MC: mediation ging er over dat Louwen na dat incident met de journal club over vaccin bijwerkingen vroeg hoe zijn toekomst er uit zou zien bij Erasmus MC als hij geen les meer kan geven?
Rechter: dus Erasmus MC wilde daarover niet mediaten voordat dat andere punt [van Potkaars] was besproken? Dus de 21e zou niet gaan over mediation; het gaat er over hoe in de toekomst invulling kan worden gegeven aan de arbeidsovereenkomst.
Rechter: er was dus geen mediation, er was een geschil. Waarom denkt Louwen dan dat het gesprek over mediation zou gaan? Waarom koos u er voor niet te verschijnen?
Louwen: ik heb begrepen dat je 24 uur de tijd hebt om je voor te bereiden. Ik had gewild dat mijn advocaat er bij zou zijn.
Rechter: dat heeft u niet gezegd. U moet terug naar wat u wel gezegd heeft. Wellicht niet zo verstandig om niet te komen?
De rechter stelt vast dat dat een repeterende factor is in het geheel: “u komt met regelmaat niet op afspraken. Wilt u daar iets over zeggen meneer Louwen?”
Louwen: op belangrijke afspraken was ik wel. Hij maakt een opsomming.
Rechter: vanaf dat moment van de journal club duikt u weg voor afspraken met Erasmus MC. U loopt weg voor de discussie.
Rogier: ik had twijfel aan het mediation traject, omdat de mediator werd voorgesteld door Erasmus MC. De punten die ik hier nu zie [red. hij wijst op een papieren dossierstuk van Erasmus MC] die heb ik nooit eerder gezien, ik zie ze nu voor het eerst. Erasmus maakt dan het verwijt dat hij –Louwen- de researchcode niet heeft gevolgd door biologisch materiaal te gebruiken dat daarvoor niet bedoeld was: oneigenlijk gebruik.
Dit doet me denken aan een interview dat ik pasgeleden filmde met een andere wetenschapper (link); Harald Walach. Hij gebruikte in zijn studie data van het Nederlandse LAREB en van Eudra Vigilance, over vaccin bijwerkingen, om te onderzoeken hoeveel doden met de vaccinaties zijn voorkomen vergeleken met hoeveel mensen er aan zijn overleden. De kritiek die hij kreeg was dat hij die data oneigenlijk inzette. Maar als data van een bijwerkingen instituut niet voor onderzoek naar bijwerkingen mag worden gebruikt, waar is het dan voor? Vroeg Walach zich af. Zonder data, geen onderzoek. Misschien was dat wel het doel waarmee hij werd aangevallen op zijn gebruik van data en misschien is dat hier bij Louwen ook aan de hand?
Na drie uur rechtszaak concludeert de rechter: “dit verschil van mening kan alleen worden opgelost door ontbinding met wederzijds goedvinden. Dat is voor beide partijen belangrijk”.
Er volgt een schorsing.
Erasmus MC geeft daarna te kennen dat ze niet open staan voor een oplossing die leidt tot ontbinding arbeidscontract met wederzijdse instemming en dat ze de rechter vragen om uitspraak te doen.
Uitspraak 21 december.
verslag op basis van aantekeningen; Rico Brouwer, 1 december 2022.