Op 27 maart 2024 vond in het Amsterdamse gerechtshof de regiezitting plaats voor ruim zeventig op 28 maart 2021 op het Museumplein gearresteerde demonstranten, die hun veroordeling willen aanvechten. Alle verdachten wordt hetzelfde verweten, namelijk dat zij geen gevolg hebben gegeven aan de vordering van de politie het Museumplein te verlaten. Die vordering zou het gevolg zijn van een door de burgemeester afgegeven noodbevel, waaraan nogal wat rammelde, zo blijkt uit Wob-stukken.
Read MoreOp 28 maart 2021 demonstreerde Dorien Duinker op het Museumplein in Amsterdam. Ze protesteerde er tegen overheidsbeleid, door te gaan zitten op het veld. Op 16 februari 2023 werd ze veroordeeld voor het daarmee -volgens de rechter- plegen van een misdrijf tegen het openbaar gezag.
In deze reportage de samenvatting wat vooraf ging, een nabeschouwing met Willem Engel, gevolgd door de integrale registratie rechtszaak en vonnis. Ook de nabeschouwing zoals Engel e Duinker die maakten is aan het einde te zien.
Read MoreIn de rechtszaak waar Dorien Duinker verdachte was (naar aanleiding van haar aanwezigheid op het Museumplein op 28 maart 2021) werd nieuwe informatie ingebracht; het toen uitgevaardigde demonstratieverbod bleek ongeldig. De rechter was voornemens desondanks te vonnissen met vantevoren geschreven tekst, waarna hij door Duinker werd gewraakt. Dit is het verslag van die wrakingszitting op 22 November 2022.
Read MoreDorien Rose Duinker was één van de demonstranten 28 maart 2021 op het Museumplein in Amsterdam. Op 5 oktober 2022 diende haar strafrechtszaak daarover; andere demonstranten zijn dan al veroordeeld. Duinker betoogt dat de vervangende burgemeester destijds valsheid in geschrifte pleegde, dat de demonstratie niet verboden mocht worden en niet verboden is omdat de autoriteiten pas daags na de demonstratie met terugwerkende kracht formaliseerden waarom het verboden zou zijn. Dat is antidatering zonder grond en valsheid in geschrifte. Daarbij; de ambtenaar die dat deed, was niet bevoegd aldus Duinker.
De officier van justitie ging daar niet op in, de rechter ging een stap verder en stelde dat hij het vonnis al voor de rechtszaak op hoofdpunten af had, vanwege die andere veroordelingen. Deze zaak is niet alleen interessant vanwege de wraking waarmee het eindigde, maar omdat de rechter ervoor leek te kiezen gewraakt te worden, door te zeggen dat hij het vonnis al bepaald had vóór de zitting.
Read More
