Het raadsel van de verdwenen hittegolven; Rico Brouwer en Marcel Crok (Nederlands)

lbry

”Hittegolven komen nu veel vaker voor dan een eeuw geleden". Die claim haalde in de warme zomer van 2018 het 8 uur Journaal. Ja, allemaal leuk en aardig, dacht Wetenschapsjournalist Marcel Crok, maar dat verhaal gaat pas op nadat het KNMI in 2016 oude temperatuurmetingen drastisch naar beneden corrigeerde. Crok besloot dat het tijd werd om precies uit te zoeken hoe het KNMI tot die correcties was gekomen. Drie man (Frans Dijkstra, Jan Ruis en Rob de Vos) sloten zich bij het team aan en acht maanden later hebben zij hun bevindingen gepubliceerd in een lijvig rapport met de Kuifje-klinkende titel: Het Raadsel van de Verdwenen Hittegolven’. (bron: café Weltschmerz)

In 2016 corrigeerde het KNMI temperatuur-meetgegevens uit de periode 1901-1951, nadat in 1951 de meetopstelling in de Bilt was veranderd. De Bilt is een extra belangrijke meetopstelling want op basis daarvan worden de Nederlandse hittegolven vastgesteld. En dat is weer belangrijk in het klimaatdebat want die gegevens worden door het KNMI en derden weer gebruikt voor uitspraken over klimaatveranderingen.

Juist voor klimaatverandering hebben we grote beleidsmaatregelen genomen. We zitten er bovenop. Op de dag waarop dit interview plaats vond maakte het planbureau bekend dat het klimaatdoel in CO2 reductie met de huidige kabinetsplannen waarschijnlijk niet wordt gehaald en aansluitend zegt Rutte met voorstellen voor nieuw beleid te zullen komen. De media doen daar terecht uitgebreid verslag van, maar aan het rapport van Crok is vooralsnog geen aandacht gegeven.

Vreemd? Misschien niet. Het klimaatdebat is zo gepolariseerd tussen klimaatdrammers en -ontkenners dat een discussie over onderbouwing voor veel mensen niet meer wenselijk is. Ik wil niet ‘ontkennen’ maar hier is wél en met terugwerkende kracht aan bestaande onderbouwing gesleuteld. In de inleiding van het rapport geven de schrijvers een voorzet hoe we daar op een wetenschappelijke manier mee om kunnen gaan door de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW) aan te halen die op 15 januari 2018 voorstelde dat het herhalen van experimenten heel gewoon moet worden. Het is dat, wat de schrijvers van dit rapport geprobeerd hebben te doen en waarover Marcel Crok in dit interview kwam vertellen: de werkwijze van het KNMI is kritisch bekeken en onvoldoende bevonden.

Maandagavond zocht ik contact met het KNMI om te vragen wat zij vonden van het rapport? Woordvoerder Cees Molenaars vertelde me dat het rapport van Crok niet serieus wordt genomen en dat het te veel eer voor Crok zou zijn hem van repliek te dienen.

Ik wil niet ‘drammen’, maar zonder dialoog is er geen (klimaat)debat en zonder controleerbaarheid geen wetenschap. Het KNMI rapporteert aan het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Wellicht dat iemand de minister even kan vragen wat zij hier van vindt?

Marcel Crok: stelde in 2004 vraagtekens bij de ‘hockeystick grafiek’ die aan de basis ligt van het Kyoto protocol, dat in 1997 werd afgesproken om wereldwijd minder broeikasgassen uit te stoten. Voor dat werk kreeg hij een journalistieke aanmoedigingsprijs. Sindsdien volgt hij ontwikkelingen rondom klimaat en beleid op de voet. Hij publiceerde in 2010 het boek ‘de staat van het klimaat’ en maakte de website climategate.nl, na de klimaat conferentie in Copenhagen in 2009.

gebruikte bronnen:

milieu, politiekRico Brouwercafe weltschmerz, marcel crok, knmi, klimaat, rico brouwer