dag 9 week 3 - strafproces Madrid
(bron in Engels) Het Spaanse constitutionele hof heeft het beroep afgewezen van Jordi Cuixart (leider van Òmnium Cultural) en Jordi Sànchez (Catalan National Assembly (ANC)). De uitspraak van de rechtbank is significant, omdat het betekent dat beide gedaagden nu een beroep kunnen doen op het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), omdat alle juridische wegen in Spanje zijn uitgeput.
Cuixart en Sànchez deden hun beroep op het feit dat hun voorlopige hechtenis sinds 2017 een schending van hun fundamentele rechten is. Ze worden beschuldigd van rebellie en voor leiden van de protesten tegen aanvallen op Catalaanse overheidsgebouwen door de Spaanse politie op 20 september 2017.
Beide leiders getuigden vorige week in het Hooggerechtshof, waarbij Cuixart 'het recht om te protesteren' verdedigde en Sànchez erop aandrong dat de rechtszaak over de onafhankelijkheid een 'politieke rechtszaak' is.
De getuigenis van president van Baskenland: Urkullu
Urkullu heeft tijdens zijn getuigenis uitgelegd hoe hij als tussenpersoon fungeerde na het 1-okt referendum. Door de getailleerde uitspraken over met wie en wanneer hij overlegde is duidelijk geworden dat er wel degelijk geprobeerd werd om tot een oplossing te komen die zou voorkomen dat er een onafhankelijkheid verklaring zou komen en ook die de toepassing van art 155 zou voorkomen. Hierbij vertelde hij onder andere in detail de besprekingen die hij had met de Spaanse premier Rajoy. Rajoy verklaarde een dag eerder echter, eveneens onder ede, dat er geen gesprekken liepen. Iemand heeft zich, zo lijkt het, schuldig gemaakt aan meineed.
Hij verklaarde verder dat er grote bereidheid was aan Catalaanse zijde om tot een oplossing te komen en dat hij het gevoel had dat daar geen sprake van was aan de kant van Madrid. Uiteindelijk liep het overleg stuk op een gebrek aan garanties vanuit Madrid en grote politieke druk in Barcelona.
De getuigenis van voormalig Spaanse minister Zoido
Het grote kenmerk van de getuigenis van de voormalige minter van binnenlandse zaken was dat hij zich weinig kan herinneren, behalve dan dat het allemaal de schuld was de Catalanen. De getuigenis was zo erbarmelijk dat zelfs de krant die altijd de positie van de Spaanse regering verdedigt, El Pais, er over schrift: 'Zoido weet van niets' (https://elpais.com/politica/2019/02/28/actualidad/1551379535_796998.html. De krant schrijft dat de enige vraag die hij kort en correct beantwoord is die van zijn naam, beroep en burgerlijke status. 'De rest van de vragen probeert hij te ontwijken met een bevende stem en afgewende blik. Hij doet het met een antwoord dat hij maar blijft herhalen: "dat weet ik niet"'. Zou het zijn dat hij zich schaamt over de acties van de politie achteraf? Of wil hij zich indekken tegen mogelijke toekomstige aanklachten als duidelijk zou worden dat het politie optreden van 1-okt-17 iets was met opzet.
Gaf u de opdracht om het politieoptreden te staken?
Zoido: "Ik heb geen opdracht gegeven om te beginnen met optreden, waar op te treden en ook niet om op te houden met optreden. Die beslissingen zijn genomen door de bevelvoerder (Perez de los Cobos van de Guardia Civil) van de politie. Zij weten waarom ze dat deden."
Kortom, een minister van binnenlandse zaken die niet weet waarom de politie in actie komt tijdens de grootste politionele actie in de laatste 40 jaar en waarbij mensen van rebellie beschuldigd worden.
Zoido was op de hoogte van de grote mensenmassa die op de been zou zijn tijdens het referendum, want dit was in het overkoepelende veiligheidsoverleg besproken op 28-sep-17. Major Trapero van de Catalaanse Mossos d'Esquadra verwachtte dat er meer dan 2 miljoen mensen zouden komen opdagen. Ook werd besproken dat de politie de opdracht had om 'proportioneel' op te treden en in harmonie met de sameleveng - een van opdracht de Catalaanse justitie. Dit werd bevestigd door Perez de Los Cobos.
Zoido stelt dat ten alle tijden de nationale politie en de Guardia Civil de opdracht van het Catalaanse hoge Gerechtshof heeft uitgevoerd. Dit blijkt echter incorrect, want de opdracht was om proportioneel op te treden, zonder verstoring van de samenleving.
Zoido stelt dat het politieoptreden proportioneel was. De provinciale rechtbank in Barcelona ziet dat anders, en heeft eerder bevestigd dat er sprake was van 'excessief politie geweld', dat burgers werden geconfronteerd met ' gewelddadig politie optreden zonder enige vorm van agressie te hebben tentoongesteld'. De rechtbank concludeert 'er was geen sprake van proportioneel optrede
In de Verenigde Naties werd dit gepubliceerd: rapport (A/HRC/40/NGO/253) van de Mensenrechtencommissie, over het Catalaanse proces (Engels)
In het Engels kan je hier verder lezen over procesdag 9
details van alle aanklachten, wie de gedaagden zijn en een dagelijkse update in het Engels van de rechtszaak vind je onder andere hier