tot gevangenisstraf veroordeeld voor een Pietje Bell actie; het verplaatsen van een hekje

Op de Stem ze Weg demonstratie voor de boeren en vissers van 11 maart 2023 in Den Haag, zette Johan Reuver met zijn shovel een hekje aan de kant, waarna vrachtwagens het Zuiderpark op reden,. Op 24 maart werd hij door de politierechter voor die kwajongensactie tot twee weken gevangenisstraf veroordeeld. In dit verslag beelden van de demonstratie, de integrale registratie van de rechtszaak na een samenvatting door Djamila en Rico van Potkaars.


Johan op vrije voeten, politierechter legitimeert politiegeweld

(overgenomen van LNN Media https://www.lnnmedia.nl/nieuws/johan-op-vrije-voeten-politierechter-legitimeert-politiegeweld/ )

In de rechtbank te Den Haag diende vrijdagmiddag de strafzaak tegen Johan R. (60) vanwege wat hij zelf zijn Pietje Bell-actie noemde. Bij aanvang van het #StemZeWeg-protest op 11 maart jl. tilde Johan een stalen barrière uit de grond om zichzelf met zijn shovel toegang tot het demonstratieterrein te verschaffen. Een aantal truckers volgde hem het terrein op. Een halfuurtje later werd een nietsvermoedende Johan door uiteindelijk zes agenten in burgerkleding van achteren tegen de grond gewerkt, mishandeld en daarna gedetineerd. LNNmedia schreef hier eerder over.

Johan stond, net als een week eerder, gedurende de hele behandeling van de zaak en het uitspreken van het vonnis rechtop in de zaal. Bij de arrestatie heeft een van de agenten Johan’s knie met zijn wapenstok kapotgeslagen, waardoor hij zichzelf met krukken moet ondersteunen. Eveneens gelijk aan de vorige zitting meldde de aan Johan toegewezen advocaat dat Johan hem niet had gemachtigd om namens hem te spreken, om daarna de rechtszaal te verlaten.

Ook deze keer betwistte Johan dat de rechter gezag over hem zou hebben. De rechter ging niet in op Johan’s vraag om te bewijzen dat hij tussen het vrije mens Johan en de Almachtige zou staan. De rechter refereerde slechts aan de afwijzing van Johan’s wrakingsverzoek eerder deze week. Omdat de wrakingskamer Johan ook een wrakingsverbod had opgelegd, gaf de rechter daarna de officier van justitie het woord voor de tenlastelegging.

Primair werden Johan zijn vermeende misdragingen na de onverhoedse aanval door de Romeo’s ten laste gelegd; verzet bij arrestatie, mishandeling van politieagenten en bedreiging van deze politieagenten. Meerdere malen hield de officier van justitie Johan voor dat hij de inzet van de aanhoudingseenheid (A.E.) en het geweld tegen hem aan zijn eigen opstelling te danken had. Doordat Johan zich niet wilde losmaken uit zijn groep, achtten de geüniformeerde agenten die Johan en de groep eerder aanspraken het niet veilig om hem daar aan te houden wegens vernieling.

De OvJ schiep het beeld van een gespannen situatie rondom het protest en dat de politie er alles aan deed om te voorkomen dat ‘de vlam in de pan’ zou slaan bij de aanstaande aanhouding van Johan wegens vernieling. In de belevingswereld van de officier van justitie was daarom het inzetten van de A.E. (aanhoudingseenheid) een logische keuze. Met zijn verzet tegen zijn aanhouding zou Johan een situatie gecreëerd hebben waarbij juist de vlam in de pan sloeg, waarmee de OvJ verwees naar de toesnellende omstanders.

Meerdere malen betoogde Johan dat de agenten in hun proces verbaal onwaarheden over de gang van zaken op schrift gezet hebben. Johan is er stellig in dat de Romeo’s zichzelf niet als politieagent hebben geïdentificeerd en dat hij zich slechts tegen de aanval van achteren en daarna tegen zijn mishandeling verweerde. Ook zouden de agenten, die door de OvJ slechts bij nummer werden genoemd en als ‘verbalisanten’ werden betiteld, hun verhalen op elkaar afgestemd hebben ten nadele van Johan.

Nadat hij op verzoek van de politie zijn shovel had verplaatst, vertelt Johan, is hij van achteren aangevallen door een groep Romeo’s. Hij is ontvoerd en door de agenten in het busje meerdere malen op zijn hoofd geslagen en ‘gepeld’ van 2400 euro; de agenten hebben zijn contante geld gestolen. De verbalisanten liegen op ambtseed volgens Johan.

De Officier van Justitie eiste een schadevergoeding van bijna 2800 euro voor herstel van de vermeende schade aan en rondom de barrière die Johan vakkundig uit de grond had getild. Het bedrag was gebaseerd op een offerte die de gemeente Den Haag voor de vermeend noodzakelijke werkzaamheden had aangevraagd. Dat de groep waartoe Johan behoorde nog diezelfde dag het hekje had teruggeplaatst en de grond had gefatsoeneerd vermeldde de OvJ niet. Johan vertrouwde de rechter nog toe dat het vragen van zo’n hoog bedrag voor zo weinig werk feitelijk oplichting is.

De rechter achtte de vernieling bewezen en wees de schadevergoeding aan de gemeente Den Haag toe. Aangaande het vermeende geweld van Johan tegen twee politieagenten achtte de rechter mishandeling bewezen. Hij vond in de PV’s van de agenten geen aanwijzingen die op een patroon van manipulatie van de waarheid zouden wijzen. Volgens de rechter was de inzet van de A.E. het gevolg van Johan’s eigen keuze om niet met de politie te willen overleggen. Een instinctieve reactie op de plotselinge arrestatie zei de rechter te kunnen begrijpen, minutenlang verzet echter niet. Het verzet tegen aanhouding achtte hij hiermee bewezen. De vermeende bedreiging zoals die door de OvJ was geformuleerd achtte de rechter niet bewezen.

De door twee agenten gevraagde schadevergoeding werd door de rechter toegewezen, zij het teruggebracht naar 150 euro elk.

De politierechter verweet Johan dat hij door zijn verzet de vlam in de pan heeft doen slaan. Een incident in Duitsland een paar jaar geleden, wat een confrontatie tussen Johan en een aantal handhavers betrof, duidde de rechter als een verzwarende omstandigheid. Dat Johan zwaar lichamelijk letsel heeft opgelopen bij zijn arrestatie had de rechter ook meegenomen in het bepalen van de strafmaat.

Johan is veroordeeld tot vier weken gevangenisstraf waarvan twee weken voorwaardelijk. Aangezien hij op de zittingsdag precies 14 dagen in detentie had gezeten gaf de rechter het bevel om de voorlopige hechtenis in te trekken.

Diezelfde avond werd Johan door een menigte sympathisanten verwelkomd toen hij op krukken de PI Alphen aan de Rijn uit kwam lopen.